Aan de vooravond van zijn 37ste verjaardag probeert Waldy Nods, even oud als zijn vader is geworden, de herinneringen aan zijn ouders te ordenen. Ze moeten van ver komen en het zijn er niet veel. Op zijn 14de werden de Nederlandse Rika en de Surinaamse Waldemar door de Tweede Wereldoorlog uit zijn leven gerukt. Ze zagen hem niet opgroeien, ze konden hem niet beschermen. Als jongen werd hij heen en weer geslingerd tussen Hollandse familieleden waar hij zich nooit thuis voelde. Als man hoopt hij zijn basis te vinden in de verhalen over zijn ouders. Waarom was hij hun sonny boy? Welk deel van hen zit in hem? Bij wie hoort hij echt?
Manoushka Zeegelaar Breeveld schreef deze prachtige monoloog aan de hand van de roman Sonny Boy van Annejet van der Zijl. Gespeeld door Tarikh Janssen.
spel: Tarikh Janssen
Regie: Benno Hoogveld
script: Manoushka Zeegelaar Breeveld
muziek: Rik Ronner
decorontwerp: Paul Boereboom
lichtontwerp: Jasper Nijholt
kostuums: Glenn Hewitt
techniek: Martijn Passchier
www.solostories.nl
Fotograaf scènebeelden: Annemieke van der Togt
