Toen de vijfjarige Fenna de zaal uitkwam was het zonneklaar: ‘de onzichtbare man, ja, die is echt onzichtbaar. Daar zijn geen trucjes voor. Hij bestaat gewoon.’ Een groter compliment voor dit vernuftige verhaal, geregisseerd door Jetse Batelaan, is er niet. De onzichtbare man gaat over alles dat je niet ziet. En over hoe fijn het is niet gezien te worden. Op het toneel zitten twee artiesten, een theatertechnicus en een muzikant. Alles is er, maar waar blijft toch het publiek? Al snel blijkt dat er meer dingen onzeker zijn. Want, wie speelt er op die piano? En welk spook gaat er daar met het verlengsnoer vandoor? Zijn ze er zelf eigenlijk wel?