Je mag gerust stellen dat deze voorstelling van Servaes Nelissen, acteur, cabaretier, poppenspeler, op onconventionele wijze tot stand kwam. Zoals wel meer bij deze theatermaker. Hij heeft een aanleg voor zwaarmoedigheid en dacht in zijn buurman Willem Koevoet een ideale inspiratiebron te hebben voor een drieluik over depressies. Na uitvoerige gesprekken zag hij het zelf ineens ook niet meer zitten. Hoe dat zo kwam vertelt hij in deel 1 en 2, en in deel 3 vertelt hij over een hondenpsycholoog die met depressieve honden praat. ‘Hoe meer mensen met dieren praten, hoe minder eenzaamheid’, concludeert Nelissen. Hij was eerder bij ons met Ilse Warringa in Popje, hou je muil.
'Het is op momenten hilarisch, op andere momenten schrijnend en het leidt tot een ontknoping waar je stil van wordt', schreef 1e Rang.
